หกสิงหาเป็นคนที่ทำงานเขียนที่อาจจะแตกต่างกับคนอื่นๆ อยู่ไม่น้อยครับ ถ้าให้เขียนบทความ จ้างมาให้เขียน เขียนให้แล้ว ผลงานนั้นคือ “ความเป็นหกสิงหา” คนจ้างจะชอบหรือไม่ชอบ เป็นสิทธิ์ของคนจ้าง ไม่มีใครบังคับความรู้สึกใครได้
หกสิงหาไม่สามารถบังคับให้ผู้ว่าจ้างชอบงานของหกสิงหาได้ และผู้ว่าจ้างก็ไม่สามารถจะบังคับหรือกำหนดให้หกสิงหาเขียนในแบบที่ตัวเอง “อยากให้เป็น” ได้ หกสิงหาเขียนจากความรู้สึกจริง ไม่ชอบการเฟคเรื่องเพื่อหวังผลทางการตลาด หรือบิดบังข้อมูลที่หกสิงหาอยากพูด

ถ้ามีงานเขียนที่พิมพ์ผิดหรือข้อมูลไม่ตรง แบบนั้นแก้ไขได้ แต่ถ้าจะให้แก้ไขเรื่องมุมมอง แก้ไม่ได้ครับ แต่ละคนมีมุมมองต่างกันครับ เหมือนร้านอาหารที่มีหลายๆ แบบ เช่น คุณชอบส้มตำร้านนี้ คุณบังคับทำให้คนอื่นต้องชอบร้านเดียวกับที่ตัวเองชอบอยู่ไม่ได้ ลิ้นใครก็ลิ้นมันครับ คุณอ่านงานแล้วตัดสินว่า งานไม่โอเค แต่คุณตัดสินแทนคนอ่านอีกนับแสนนับล้านคนไม่ได้ แต่ละคนมีความคิดความรู้สึกต่องานเขียนที่ต่างกัน
หกสิงหาจึง “เปิด” ให้คนเข้ามาเสพ มาซื้อ มาอ่านผลงาน ความพอใจ ความชอบเป็นเรื่องของคุณ และไม่มีสิทธิ์มาบังคับให้หกสิงหาต้องเขียนแนวนี้ เหมือนคนนี้ หรือทำไมไม่เขียนแบบนี้ (เกิดมาชาติเดียว จะไปเหมือนคนอื่นเพื่ออะไร? ไม่มีเอกลักษณ์ ไม่ unique ชีวิตเรา เราขอกำหนดเอง)
ไปเที่ยวสถานที่หนึ่ง นาย A เห็นความสวยงาม 50 points แต่นาย B อาจจะเห็นและรู้สึกไปได้แค่ 35 points เราไปบังคับให้นาย B ไป “รู้สึก” (ย้ำ… รู้สึก) เท่ากับนาย A ไม่ได้ครับ ***ไม่มีใครสั่งใจใครได้***
ในมุมของหกสิงหา, คนถูกจ้างไม่ใช่ลูกน้องที่จะต้องทำตามทุกอย่าง เมื่อดิวงานกับหกสิงหาแล้ว เหมือน “ร่วมกันทำงาน” โดยมีขอบเขตที่ชัดเจน ไม่ล้ำเส้นเข้ามาในเรื่องวิธีคิดและวิธีเขียน
เขียนงานให้เสร็จแล้ว ถ้าคนจ้างงาน “ไม่ชอบงาน” หกสิงหายินดีคืนเงินให้ 100% ผลงานจะให้ publish หรือ delete ก็แล้วแต่คนจ้าง เอาความสบายใจเป็นหลักครับ หกสิงหาไม่ชอบเอาเปรียบใคร
ร้านอาหาร… กินอาหารไม่ถูกปาก คายอาหารคืนมาให้ร้านไม่ได้ แต่เรื่องผลงานเขียน หกสิงหาพร้อมคืนเงินให้คุณ หนังสือทุกเล่ม ผลงานเขียนทุกชิ้น เรายินดีคืนเงินให้ ถ้าไม่ชอบ ไม่พอใจ เพราะเราไม่ชอบบังคับให้ใครมาชอบเรา เราจะเป็นเราแบบนี้ ความชอบ/ไม่ชอบเป็นเรื่องของคุณ

เราชอบที่เราเป็นเราตอนนี้ก็ “พอ”
คุณจะไม่ชอบก็เรื่องคุณ…
เพราะเราสั่งหัวใจคุณไม่ได้
คุณก็สั่งหัวใจเราไม่ได้เช่นกัน
อ่านจบแล้ว คิดยังไงบ้างครับ?